Sezon ortasında verimli çeşitlerin çarpıcı bir temsilcisi - domates "Radunitsa" ve doğru ekimi hakkında tavsiyeler

Bebek ve diyet yiyecekleri için doktorlar sarı meyveli domateslerin kullanılmasını önermektedir. Kalorileri düşüktür ve kırmızı meyvelerin aksine nadiren alerjiye neden olurlar. Daha fazla beta-karoten, likopen ve diğer besinleri içerirler.

Sarı domateslerin popüler bir temsilcisi Radunitsa'dır. Bahçe ve yemek masasını süsleyecek parlak meyveler üretir.

Çeşitliliğin genel tanımı

Domates Radunitsa, eski BDT ülkelerinin bahçıvanları arasında popülerdir. Tohumları "Sedek", "Sibirya Bahçesi" gibi şirketler tarafından üretilmektedir.

Domates, yerli yetiştiriciler tarafından yetiştirildi ve 2008'de Rus devlet siciline dahil edildi.

Tavsiye! Dikimde Radunitsa'nın meyvelerinden elde edilen tohumlar kullanılır. Bir çeşit olduğu ve melez olmadığı için bitki tüm özelliklerini korur. Bahçıvanlara göre, kendi kendine toplanan ekim malzemesi% 99 çimlenmeye sahiptir.

Ayırt edici özellikleri

Radunitsa'nın ana özelliği meyvenin parlak sarı-turuncu rengidir. Olgunlaşmanın başlangıcında tamamen sarıdırlar, ancak çalıya asılmalarına izin verilirse meyveler turuncu bir renk alır.

Meyvenin şekli de sıra dışı. Bu çeşidi büyütenler, bir rokete benzediğini söylüyor.

Meyvenin tadı hafif bir ekşilikle tatlıdır. Meyve eti yumuşaktır, ancak sulu; zengin aroma.

referans... Sarı meyveli domatesler çok miktarda besin içerir. C vitamini, B ve PP'ye ek olarak beta-karoten içerirler. Görme keskinliğini artırır, büyüme hormonu sentezini uyarır ve cilt ve saçın durumunu olumlu yönde etkiler. Domatesteki likopen, vücuttaki toksinlerin, toksinlerin ve serbest radikallerin temizlenmesine yardımcı olur. Kardiyovasküler sistemin durumunu iyileştirir ve bağırsaklardaki patojenik mikrofloraya karşı savaşır. Kan damarlarını ve kılcal damarları güçlendiren pulpa ve miyosinde bulunur.

Çeşitlilik, patlıcangiller hastalıklarına karşı ortalama bir bağışıklığa sahiptir. Bahçıvanlara göre, çalılar genellikle apikal ve kök çürüklüğünden etkilenir.

Radunitsa, olumsuz çevre koşullarına dayanıklıdır. Güney ve orta bölgelerde hem serada hem de açık alanda mükemmel verime sahiptir.

Temel özellikleri

Birçok bahçıvan, Radunitsa'nın diğer sarı meyveli domateslerin çoğundan daha lezzetli olduğuna inanır. Diğer çeşitlerden farklı olarak, yüksek verim elde etmek için seraya ekilmesine gerek yoktur.

Çeşitliliğin özellikleri ve tanımı:

Fide nasıl yetiştirilir

Rusya'da mevsim ortası domatesleri yalnızca fideler tarafından yetiştirilmektedir. Aksi takdirde, soğuk havanın başlamasından önce olgunlaşmak için zamanları olmayacak.

Genellikle tohumlar, kalıcı bir yere toplanmadan 55-60 gün önce ekilir. Fide yetiştirmeden önce, bahçıvanlara ay takviminin göstergelerini öğrenmeleri önerilir.

Tohum hazırlama

Tohumlar ekimden önce özel bileşiklerle muamele edilir. Bitkilerin kirlenme riskini azaltır ve olumsuz çevresel faktörlere karşı direncini artırır.

Dikim için tohum hazırlığı:

1. Dikim materyalinin çimlenme açısından kontrol edilmesi... Tohumlar, bir bardak ılık su ve 1 tatlı kaşığı ile hazırlanan bir solüsyona batırılır. tuz. Yüzen tohumlar ekime uygun görülmez, toplanır ve atılır. Dibe batan numuneler yıkanır ve kullanılır.
2. Dikim malzemesinin dezenfeksiyonu bitkilerin enfeksiyonunu önlemek için. Tohumlar bir potasyum permanganat veya hidrojen peroksit solüsyonunda 20 dakika ıslatılır. Diğer bir seçenek de onları bir gecede bir büyüme çözeltisine batırmaktır.
3. Tohum büyümesinin uyarılması. Bu işlem sadece ilk sürgünlerin ortaya çıkışını hızlandırmakla kalmaz, aynı zamanda bitkilerin olumsuz çevre koşullarına karşı direncini de artırır. Dikim materyali "Epin", "Sodyum humat" ve "Zirkon" ile ıslatılır.

Kapasite ve toprak seçimi

Fide yetiştirmek için büyük sığ derinlik kutuları alınır. Tohumlar hem küçük plastik kaplara hem de ayrı turba tabletlerine ekilir.

Fideler büyüdüğünde ayrı saksılara ekilir. En az 300 ml hacimli plastik veya turba kapları kullanın.

Domates toprağı besleyici ama hafif olmalıdır. Uygun saksı karışımları bahçecilik mağazalarında mevcuttur.

Birçok bahçıvan, domates fideleri için toprağı aşağıdaki şekillerde kendi başlarına hazırlar:

• humus, kara toprak ve kum eşit oranlarda karıştırılır;
• eşit miktarda odun veya hindistan cevizi talaşı ve bahçe toprağı alın;
• turba aynı miktarda kumla karıştırılır, bileşime kül eklenir.

Toprak ve kaplar kullanımdan önce dezenfekte edilir: koyu pembe bir potasyum permanganat çözeltisi ile muamele edilir.

Tavsiye! Kek ambalajında ​​fide yetiştirilmesi uygundur. Bu durumda şeffaf kapak bir film görevi görecektir.

Ekim dikim malzemesi

Tohum sandıklarına toprak dökülür. Bol miktarda ılık su ile dökülür. Yere 1 cm derinlikte oluklar yapılır, tohumlar birbirlerinden 2 cm mesafeye serilir.

Oluklar sıkıştırılmamış toprakla kaplıdır. Kaplar folyo ile kapatılır ve sıcak bir yere konur.

Büyüme ve bakım

Sağlıklı ve canlı büyümek için fideler, ona uygun bakımı sağlamak önemlidir.

Liste, bitkilerin bakımı için temel kuralları içerir:

1. Tohumlar filizlenmeden önce toprak kurudukça bir sprey şişesiyle nemlendirilir. İlk sürgünler göründüğünde, sıvının sadece kök altına girmesi için sulanırlar. Su, oda sıcaklığında kullanılır.
2. Tüm tohumların çimlenmesinden sonra film çıkarılır. Bitkilerin uzamasını önlemek için bir hafta boyunca serin bir odaya aktarılır.
3. Domates, üzerlerinde gerçek yapraklar göründüğünde dalar. Tek tek kapların dibine dezenfekte edilmiş bir drenaj tabakası dökülür (kırık seramikler, tuğla, genişletilmiş kil, kabuk kaya, küçük moloz). Fide hastalığı riskini azaltacaktır. Her kabın altında deliklerin olduğundan emin olmak önemlidir.
4. Fideler, yetiştirme süresinin tamamı boyunca üç kez beslenir. İlk kez - bitkilerin toplanmasından 12 gün sonra, bir sonraki besleme 2 hafta arayla yapılır. Bu amaçlar için süperfosfat ilavesiyle 1:10 oranında seyreltilmiş tavuk gübresinin kullanılması uygundur.
5. Fideler toplanmadan 14 gün önce sertleşmeye başlar. Balkona veya dışarı çıkarılır. İlk işlemin süresi 1 saati geçmez, ardından kademeli olarak sertleşme süresi 16 saate çıkarılır.

Not! Tohumların ekildiği toprakta bir küf tabakası oluşmuşsa, sorun aşırı sulamada yatmaktadır. Durumu düzeltmek için, etkilenen toprak tabakası çıkarılır, kutular kurutulur, zemin açık pembe bir potasyum permanganat çözeltisi ile sulanır. Üstüne bir kat temiz toprak dökülür.

Domates nasıl yetiştirilir

15 cm derinlikte toprak sıcaklığı 15 ° C'ye ulaştığında domatesler toprağa ekilir. Güney bölgelerde bu, Nisan ayının sonunda ve orta bölgelerde - Mayıs ayının ikinci yarısında meydana gelir. Kuzey iklime sahip şehirlerde, Radunitsa seralarda yetiştirilir.

Kalıcı bir yere fidan dikmek

Domatesler için bahçede iyi aydınlatılmış bir alan seçin. Domatesler ne kadar çok güneş alırsa o kadar tatlı olur.

Sonbaharda yataklar hazırlanır. 20 cm derinliğe kadar kazılır ve bitki artıklarından arındırılır. Humus, 1 metrekare başına 6 kg toprağa verilir. m ve kuru kireç (toprağın asitliği artarsa).

Deneyimli bahçıvanlardan hayat kesmek! Kasım ayında domates yataklarına çavdar ekilir. İlkbaharda filizlendiğinde toprak kazılır, böylece bitkiler yer altına alınır ve "Baykal" ile sulanır.

İlkbaharda yataklar tırmıkla düzleştirilir ve yabani otlardan arındırılır. Toprak, tavuk gübresi çözeltisiyle sulanır.

Delikler, dama tahtası deseninde sıralar halinde kazılmıştır. 1 metrekare için m 3-4 bitki ekilir.

Kül veya uzun etkili mineral gübreler deliklerin dibine dökülür. Sonbaharda çavdar ekildiyse, bu gerekli değildir.

Fideler dikimden 3 gün önce sulanır ve beslenir. Toplama işleminden hemen önce bir toprak parçasıyla birlikte saksılardan çıkarılır ve hemen deliğe yerleştirilerek kök sistemini merkeze doğru oluşturur. Çukurlar sıkıştırılmış toprakla kaplıdır.

Toplandıktan sonra domatesler sulanır. Bir bitki için 1 litre ılık su alın. Bir dahaki sefere domatesler sulanır ve en geç bir hafta sonra beslenir.

Temel bakım kuralları

Domates Radunitsa'nın ihtiyaçları jartiyer... Desteğe büyüdükçe sentetik iplikle tutturulur. Sabit meyveli ağır eller de bağlanmak zorunda kalacak.

Radonica'yı 1 veya 2 gövde halinde oluşturun. En iyi performans, tam olarak bir domatesin 2 sapa dönüştürülmesiyle gözlemlenir.

Sıkıştırma sürecinde fazla yeşillikleri gidermeniz gerekir. İlk çiçek salkımının altındaki tüm yaprakları, solmuş ve uyuşuk olarak kesin. Bu prosedür haftada bir yapılır. Bir kıstırma için 3 yapraktan fazlası kaldırılmaz.

Toprak kurudukça domatesleri sulayın. Bitki başına en az 2 litre su tüketilir. Sıkışma gününde toprak nemlenmez.

Her sulamadan sonra toprak gevşetilir. Bu, kök hava değişimini ve sıvının buharlaşmasını önleyen toprak kabuğunu yok etmek için gereklidir. Gevşeme sürecinde yataklar yabancı otlardan arındırılır.

Yatakların saman, turba, saman veya humus ile malçlanması tavsiye edilir. Böyle bir tabaka yabancı otların büyümesini yavaşlatacak, bitkinin köklerini olumsuz hava koşullarından, enfeksiyonlardan ve zararlılardan koruyacaktır. Malç ayrıca ek bir üst pansuman görevi görür.

Tüm bahçıvanlar domates yetiştirme ihtiyacı konusunda hemfikir değildir. Domateslerin saplarında yeni kökler oluşursa bunu yaptığınızdan emin olun.

Sezon boyunca üst pansuman 3 kez yapılır. Birçok gübreleme şeması var, işte bunlardan biri:

1. İlk defa gübreler, fidanların toplanmasından 2 hafta sonra kalıcı bir yere sürülür. Domatesler bir süperfosfat, üre ve potasyum tuzu karışımı ile beslenir. 1 metrekare için m 20 gr kuru madde al.
2. İkinci kez domates besleme 14-21 gün içinde. Su ile 1:10 seyreltilmiş tavuk dışkısı kullanılır. Bir kova karışıma 1 kibrit kutusu süperfosfat ekleyin.
3. Yumurtalıklar oluştuğunda, üçte biri üst giyim... Potasyum ve fosfor dahil olmak üzere kompleks gübreler kullanılır.

Yaygın sorunlar

Bahçıvanlar domates yetiştirirken genellikle bir takım zorluklarla karşılaşırlar.

En yaygın olanları:

1. Domates yaprakları görünümünü değiştirir. Yaprak plakası bükülmüşse, bu potasyum eksikliğini gösterir. Yapraklardaki mor lekeler flor eksikliğine işaret eder.
2. Bitkiler büyümeyi bıraktı. Bu problem nitrojen eksikliğini gösterir.
3. Bitkiler döllenmeden sonra solmaya başladı. Bu olursa olur besleme yatakların ön sulanması olmadan tanıtıldı.
4. Domates "şişmanlatılmış" (çok miktarda yeşillik oluşturur, ancak meyve vermeyin). Bu, fazla azotlu gübre ile olur.
5. Bitkiler turgorlarını kaybettiler (uyuşuk ve sararmış). Hastalık belirtisi yoksa, sorun yanlış sulamada yatmaktadır.
6. Domatesler tatsız ve sulu. Bu, bitkiden çok fazla yeşillik kaldırılırsa olur.

Hastalıklar ve zararlılar

Domates Radunitsa, bitki hastalıklarına karşı düşük bir bağışıklığa sahiptir. Bu nedenle, bitkilerin temas ettiği tüm nesnelerin dezenfekte edilmesini ve mahsul rotasyonunun gözetilmesini sağlayan önleme kurallarına uymak önemlidir.

En yaygın domates hastalıkları:

1. Geç yanıklık... Bitkinin yaprakları ve meyveleri siyaha döner. Hastalığı iyileştirmek imkansızdır. Önleme için domateslere iyot çözeltisi püskürtülür veya antifungal maddeler ("Baktofit") satın alınır.
2. Alternaria... Bitkiler küçük siyah noktalarla kaplıdır. Hastalığın gelişiminin başlangıcında "Quadris" kullanılır.
3. antraknoz... Yapraklar kurur ve meyvede kahverengi batık lekeler oluşur. Önlemek için "Quadris" kullanın. Tedavi için - saman çubuklu çözümler.
4. Gri çürük. Çalılar gri çiçeklerle kaplıdır. Önleyici bir önlem olarak Bayleton kullanılır.
5. Toz halinde küf. Domates yeşillikleri beyaz lekelerle kaplıdır. Hastalıkla mücadele etmek için sodyum humat kullanılır.

Açık alanda ve serada büyümenin nüansları

Domates ekmeden önce seranın duvarları dezenfekte edilir: bakır sülfatla ovulur.

Bitki enfeksiyonu olasılığını ve aynı zamanda odadaki nem seviyesini azaltmak için, sera her gün pencereler açılarak havalandırılır.

Seradaki domateslerin tozlaşmasına yardımcı olmak için çalılar düzenli olarak çalkalanır. Diğer bir seçenek de odaya bir vantilatör koymaktır.

Açık alanda, toplandıktan sonraki ilk iki hafta domatesler gece donlarından ölmelerini önlemek için folyo ile kaplanır. Bu tür koşullarda sulama, serada olduğundan daha sık olmalıdır.

Mahsulün hasadı ve uygulanması

Radunitsa ağustos ayında hasat edilir, bu çeşidin domatesleri aynı anda olgunlaşır. Meyveler hem tek tek hem de çalıların üzerinde toplanır.

Domatesler taze yenir. Bütün koruma ve domates suyu ve sos olarak işlemeye uygundurlar.

Çeşitliliğin avantajları ve dezavantajları

Radunitsa'nın Avantajları:

• meyvelerin zengin tatlı tadı;
• düşük alerjeniteye sahip bileşimdeki yüksek besin içeriği;
• açık ve korumalı zeminde yetiştirme imkanı;
• iyi verim göstergeleri;
• yüksek taşınabilirlik.

Çeşitliliğin dezavantajları:

• jartiyer ve kıstırma ihtiyacı;
• hastalığa karşı düşük bağışıklık.

Çiftçiler yorumları

Çiftçilerin Radunitsa hakkındaki yorumları çoğunlukla olumludur. Bu çeşitlilik popülerlik kazanmayı başardı.

Galina, Voronezh: “Radunitsa'yı zaten ikinci yıldır ekiyorum. İlk kez bir domates çürümekten hastalandı.Bir dahaki sefere büyürken, periyodik olarak bir potasyum permanganat çözeltisi püskürtüldü, hastalıklardan kaçınıldı. Meyveler ise çok lezzetlidir. Şimdiye kadar yediğim en tatlı sarı domates. Fırçalar fotoğraftaki gibi güzel. "

Ivan, Belgorod: “Radunitsa'yı 5 yıldır yetiştiriyorum. Çalıları 2 gövdeye dönüştürüyorum. İki bitkiden bir kova domates topluyorum. Meyveleri lezzetli ve güzeldir. Tek olumsuz, domateslerde çok az tohum bulunmasıdır. Bir sonraki ekime yetecek kadar tohum alabilmek için çalı üzerinde tam olarak olgunlaşması için en az 5 tohum bırakmalısınız. Tohumları topluyorum, etinden temizliyorum ve bez torbalarda saklarım. "

Sonuç

Domates Radunitsa, deneyimli ve acemi bahçıvanlara hitap edecek bir çeşittir. Harika bir tada sahip sarı meyveler üretir - tatlı, hafif bir ekşilikle. Düşük alerjeniteleri nedeniyle küçük çocuklar için bile izin verilir.

Sarı domates yetiştirmek kolaydır. Önemli olan, bitkileri zamanında sıkıştırmak ve hastalıkların önlenmesi için temel kuralları takip etmektir.